நான் நம்புகிறேன். என் நம்பிக்கையின்மை நீங்க உதவும்.
✠ மாற்கு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 9: 14-29
அக்காலத்தில்
பேதுரு, யாக்கோபு, யோவான் ஆகிய மூவரும் மற்ற சீடரிடம் வந்தபொழுது, பெருந்திரளான மக்கள் அவர்களைச் சூழ்ந்திருப்பதையும் மறை நூல் அறிஞர் அவர்களுடன் வாதாடுவதையும் கண்டனர். மக்கள் அனைவரும் இயேசுவைக் கண்ட உடனே மிக வியப்புற்று அவரிடம் ஓடிப்போய் அவரை வாழ்த்தினர். அவர் அவர்களை நோக்கி, “நீங்கள் இவர்களோடு எதைப் பற்றி வாதாடுகிறீர்கள்?” என்று கேட்டார்.
அப்போது கூட்டத்திலிருந்து ஒருவர் அவரைப் பார்த்து, “போதகரே, தீய ஆவி பிடித்துப் பேச்சிழந்த என் மகனை உம்மிடம் கொண்டு வந்தேன். அது அவனைப் பிடித்து அந்த இடத்திலேயே அவனைக் கீழே தள்ளுகிறது. அவன் வாயில் நுரை தள்ளிப் பற்களை நெரிக்கிறான்; உடம்பும் விறைத்துப் போகிறது. அதை ஓட்டிவிடும்படி நான் உம் சீடரிடம் கேட்டேன்; அவர்களால் இயலவில்லை” என்று கூறினார்.
அதற்கு அவர் அவர்களிடம், “நம்பிக்கையற்ற தலைமுறையினரே, எவ்வளவு காலம் நான் உங்களோடு இருக்க இயலும்? எவ்வளவு காலம் நான் உங்களைப் பொறுத்துக்கொள்ள இயலும்? அவனை என்னிடம் கொண்டு வாருங்கள்” என்று கூறினார். அவர்கள் அவனை அவரிடம் கொண்டுவந்தார்கள். அவரைக் கண்டவுடன் அந்த ஆவி அவனுக்கு வலிப்பு உண்டாக்க, அவன் தரையில் விழுந்து புரண்டான்; வாயில் நுரை தள்ளியது.
அவர் அவனுடைய தந்தையைப் பார்த்து, “இது இவனுக்கு வந்து எவ்வளவு காலமாயிற்று?” என்று கேட்டார். அதற்கு அவர், “குழந்தைப் பருவத்திலிருந்து இது இருந்து வருகிறது. இவனை ஒழித்துவிடத் தீயிலும் தண்ணீரிலும் பல முறை அந்த ஆவி இவனைத் தள்ளியதுண்டு. உம்மால் ஏதாவது செய்ய இயலுமானால் எங்கள்மீது பரிவு கொண்டு எங்களுக்கு உதவி செய்யும்” என்றார்.
இயேசு அவரை நோக்கி, “இயலுமானாலா? நம்புகிறவருக்கு எல்லாம் நிகழும்” என்றார். உடனே அச்சிறுவனின் தந்தை, “நான் நம்புகிறேன். என் நம்பிக்கையின்மை நீங்க உதவும்” என்று கதறினார்.
அப்போது மக்கள் கூட்டம் தம்மிடம் ஓடிவருவதை இயேசு கண்டு, அந்தத் தீய ஆவியை அதட்டி, “ஊமைச் செவிட்டு ஆவியே, உனக்குக் கட்டளையிடுகிறேன்: இவனை விட்டுப் போ; இனி இவனுள் நுழையாதே” என்றார். அது அலறி அவனுக்கு மிகுந்த வலிப்பு உண்டாக்கி வெளியேறியது. அச்சிறுவன் செத்தவன் போலானான். ஆகவே அவர்களுள் பலர், “அவன் இறந்துவிட்டான்” என்றனர். இயேசு அவன் கையைப் பிடித்துத் தூக்கிவிட்டார். அவனும் எழுந்தான்.
அவர் வீட்டில் நுழைந்ததும் அவருடைய சீடர் அவரிடம் தனிமையாக வந்து, “அதை ஏன் எங்களால் ஓட்ட இயலவில்லை?” என்று கேட்டனர். அதற்கு அவர், “இவ்வகைப் பேய் இறைவேண்டலினாலும் நோன்பினாலும் அன்றி வேறு எதனாலும் வெளியேறாது” என்றார்.
ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
———————————————————–
விண்ணிலிருந்து வரும் ஞானம்
பொதுக்காலத்தின் ஏழாம் வாரம் திங்கட்கிழமை
I யாக்கோபு 3: 13-18
II மாற்கு 9: 14-29
விண்ணிலிருந்து வரும் ஞானம்
குறைவான ஞானம் உடையோர் கடவுளிடம் கேட்கட்டும்:
அருள்பணியாளராக அருள்பொழிவு செய்யப்பட்டு, ஐந்தாறு ஆண்டுகளே ஆன இளம் அருள்பணியாளர் ஒருவர் இருந்தார். இவர் ஒரு சிறிய பங்கில் பங்குப்பணியாளராக நியமிக்கப்பட்டிருந்தார். அந்தப் பங்கில் பிரச்சனைகளுக்கு மேல் பிரச்சனைகள் வந்ததால், அவற்றைச் சமாளிக்க முடியாமல் இவர் தடுமாறினார். அப்போது இவருக்கு வயதிலும் அனுபவத்திலும் மூத்த ஓர் அருள்பணியாளரின் நினைவு வந்தது. உடனே இவர் அந்த மூத்த அருள்பணியாளரிடம் சென்று, தனது பங்கில் சந்திக்கும் பிரச்சனைகளை எடுத்துச் சொல்லி, அவற்றிற்கு நல்ல தீர்வுதருமாறு அவரிடம் கேட்டார்.
இளம் அருள்பணியாளர் சொன்னதெல்லாம் அமைதியாகக் கேட்டுக்கொண்டிருந்த மூத்த அருள்பணியாளர் இவரைத் தான் இருந்த பங்கு இல்லத்திற்குப் பின்னால் அழைத்துச் சென்று, அங்கு மலராமல் இருந்த ரோஜா மொட்டு ஒன்றைப் பிடுங்கி இவரது கையில் கொடுத்து, “இதனுடைய இதழ்கள் கிழியாமல், இதைத் திறக்க வேண்டும்” என்றார். இதையடுத்து இளம் அருள்பணியாளர் தன்னிடம் கொடுக்கப்பட்ட ரோஜா மொட்டைக் கிழியாமல் திறக்க முயன்றார். முடியவில்லை.
நன்கு யோசித்துவிட்டு இளம் அருள்பணியாளர், மூத்த அருள்பணியாளரிடம், “கடவுளால், இயற்கையாக இந்த ரோஜா மொட்டு மலரும். அப்படியிருக்கையில், இந்த மொட்டை நான் திறக்க முயன்றால் அது கிழிந்துபோகும்” என்றார். “அருமை. இந்தத் தெளிவிருந்தால் போதும்” என்று பேச்சைத் தொடங்கிய மூத்த அருள்பணியாளர், “எல்லாப் பிரச்சனைகளுக்குமான தீர்வை நம்மால் கண்டுவிட முடியாது. கடவுளால்தான் அந்தப் பிரச்சனைகளுக்குத் தீர்வு தரமுடியும். அதனால் உன்னுடைய பங்கில் ஏற்பட்டுள்ள பிரச்சனைகளுக்குத் தீர்வினை நான் தரப் போவதில்லை; கடவுளிடம் கேள். அவர் உன்னுடைய பங்கில் ஏற்பட்டுள்ள பிரச்சனைகளுக்குத் தீர்வு தருவார்” என்று சொல்லி அனுப்பி வைத்தார்.
ஆம், நம்முடைய வாழ்வில் நாம் சந்திக்கும் பல பிரச்சனைகளுக்கான தீர்வை கடவுளால் மட்டுமே தரமுடியும். இந்த உண்மையை இந்த நிகழ்வில் வரும் மூத்த அருள்பணியாளர் தன்னிடம் ஆலோசனை கேட்டு வந்த இளம் அருள்பணியாளருக்குச் சொன்னது நமது கவனத்திற்குரியது. இன்றைய இறைவார்த்தை, விண்ணிலிருந்து வரும் ஞானத்தைப் பற்றியும், அதன் தன்மையைப் பற்றியும் கூறுகின்றது. அது குறித்து நாம் சிந்திப்போம்.
திருவிவிலியப் பின்னணி:
ஒருசிலர் தங்களை ‘ஞானி’ போல் காட்டிக்கொள்வார்கள். வெளிப்பார்வைத் தங்களை ‘ஞானி’ போல் காட்டிக்கொண்டாலும் இவர்கள், உள்ளுக்குள் தீமையின் மொத்த வடிவாய் இருப்பார்கள் அடுத்தவர் காலில், கையில் விழுந்து உயர் பதவியை அடைந்துவிடும் இவர்கள், தங்களைப் போன்று மற்றவர்கள் உயர்ந்து விடக்கூடாது என்பதில் மிகத் தெளிவாக இருப்பார்கள். ஒருவேளை மற்றவர் தங்களுடைய கடின உழைப்பால் உயர்ந்துவிட்டால் இவர்கள் பொறாமையில் வெந்து சாம்பலாகிவிடுவார்கள். இத்தகையோர் உண்மையில் ஞானியே அல்ல; இவர்கள் இருக்கும் இடத்தில் குழப்பம் மட்டுமே மிஞ்சும். என்று இன்றைய முதல் வாசகத்தில் யாக்கோபு மிகத் தெளிவாகக் கூறுகின்றார்.
மண்ணிலிருந்து வரும் ஞானம் பொறாமையையும் கட்சி மனப்பான்மையையும் வருவிக்கும் என்று சொன்ன யாக்கோபு, விண்ணிலிருந்து வந்த ஞானம் எத்தகையதாக இருக்கும் என்பதைத் தொடர்ந்து விளக்குகின்றார். “விண்ணிலிருந்து வரும் ஞானம் தூய்மையாகும்” என்று சொல்லும் யாக்கோபு, இத்தகைய ஞானம் கொண்டிருப்போர் அதைத் தங்களது நன்னடத்தையிலும் பணிவிலும் காட்டட்டும் என்கிறார்.
நற்செய்தியில் இயேசுவின் சீடர்களால் (பேதுரு, யாக்கோபு, யோவான் தவிர்த்து) ஒரு சிறுவனிடமிருந்து பேயை ஓட்ட முடியாமல் போய்விடுகின்றது. இதற்குக் காரணம், அவர்களிடம் நம்பிக்கை இல்லாமல் போனது ஒருபக்கம் என்றால், அவர்களிடம் பணிவு இல்லாமல் போனது இன்னொரு பக்கம். ஒருவேளை சீடர்களிடம் விண்ணிலிருந்து வந்த ஞானத்தின் வெளிப்பாடான தாழ்ச்சியும் நம்பிக்கையும் இருந்திருந்தால், அவர்களால் சிறுவனிடமிருந்து பேயை ஓட்டியிருக்க முடியும்!
எனவே, நாம் மண்ணக ஞானத்தோடு இருந்தால், விண்ணக ஞானத்தை இறைவன் அருளுமாறு அவரிடம் கேட்போம்.
சிந்தனைக்கு:
கடவுள் ஒருவரால் மட்டுமே ஞானத்தை வழங்க முடியும்.
பொறாமையும் வெறுப்பும் இருக்கும் இடத்தில் கடவுள் இருப்பதே இல்லை.
ஞானம் நிறைந்தவர்கள் கடவுளின் மக்களாய் இருக்கின்றார்கள். ஏனெனில், கடவுள் ஞானத்தின் பிறப்பிடமாக இருக்கின்றார்
இறைவாக்கு:
‘கடவுளுக்கு அஞ்சி நடப்போரின் வாயினின்று ஞானம் பொங்கி வழியும்’ (நீமொ 10:31) என்கிறது நீதிமொழிகள் நூல். எனவே, நாம் ஆண்டவருக்கு அஞ்சி வாழ்ந்து, அவரது ஞானத்தையும் இறையருளையும் நிறைவாகப் பெறுவோம்.
Comments are closed.