ஆகஸ்ட் 27 : நற்செய்தி வாசகம்

இதோ மணமகன் வருகிறார். அவரை எதிர்கொள்ள வாருங்கள்.
மத்தேயு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 25: 1-13
அக்காலத்தில்
இயேசு தம் சீடர்களுக்கு உவமையாகக் கூறியது: “விண்ணரசு எவ்வாறு இருக்கும் என்பதைப் பின்வரும் நிகழ்ச்சி வாயிலாக விளக்கலாம்: மணமகனை எதிர்கொள்ள கன்னித் தோழியர் பத்துப் பேர் தங்கள் விளக்குகளை எடுத்துக்கொண்டு புறப்பட்டுச் சென்றார்கள். அவர்களுள் ஐந்து பேர் அறிவிலிகள்; ஐந்து பேர் முன்மதி உடையவர்கள். அறிவிலிகள் ஐவரும் தங்கள் விளக்குகளை எடுத்துச் சென்றார்கள்; ஆனால் தங்களோடு எண்ணெய் எடுத்துச் செல்லவில்லை. முன்மதியுடையோர் தங்கள் விளக்குகளுடன் கலங்களில் எண்ணெயும் எடுத்துச் சென்றனர். மணமகன் வரக் காலந் தாழ்த்தவே அனைவரும் தூக்க மயக்கத்தால் உறங்கிவிட்டனர்.
நள்ளிரவில், ‘இதோ மணமகன் வருகிறார். அவரை எதிர்கொள்ள வாருங்கள்’ என்ற உரத்த குரல் ஒலித்தது. மணமகளின் தோழியர் எல்லாரும் எழுந்து தங்கள் விளக்குகளை ஒழுங்குபடுத்தினர். அப்போது அறிவிலிகள் முன்மதியுடையோரைப் பார்த்து, ‘எங்கள் விளக்குகள் அணைந்துகொண்டிருக்கின்றன; உங்கள் எண்ணெயில் எங்களுக்கும் கொடுங்கள்’ என்றார்கள். முன்மதியுடையவர்கள் மறுமொழியாக, ‘உங்களுக்கும் எங்களுக்கும் எண்ணெய் போதுமான அளவு இராமல் போகலாம். எனவே, வணிகரிடம் போய் நீங்களே வாங்கிக் கொள்வதுதான் நல்லது’ என்றார்கள்.
அவர்களும் வாங்கப் புறப்பட்டுச் சென்றார்கள். அப்போது மணமகன் வந்து விட்டார். ஆயத்தமாய் இருந்தவர்கள் அவரோடு திருமண மண்டபத்துக்குள் புகுந்தார்கள். கதவும் அடைக்கப்பட்டது. பிறகு மற்றத் தோழிகளும் வந்து, ‘ஐயா, ஐயா, எங்களுக்குக் கதவைத் திறந்துவிடும்’ என்றார்கள். அவர் மறுமொழியாக, ‘உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்; எனக்கு உங்களைத் தெரியாது’ என்றார். எனவே விழிப்பாய் இருங்கள்; ஏனெனில் அவர் வரும் நாளோ, வேளையோ உங்களுக்குத் தெரியாது.”
ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
——————————————————
“தூயோராய் ஆவதே கடவுளுடைய திருவுளம்”
பொதுக்காலம் இருபத்து ஒன்றாம் வாரம் வெள்ளிக்கிழமை
I தெசலோனிக்கர் 4: 1-8
II மத்தேயு 25: 1-3
“தூயோராய் ஆவதே கடவுளுடைய திருவுளம்”
தனித்து வாழ்வதுதான் தூய வாழ்க்கையா?
ஒரு காலத்தில், காட்டிற்குச் சென்று, தனிமையில் கடுந்தவம் செய்வது வாழ்வதுதான் தூய வாழ்க்கை, அப்படிப்பட்டவர்களே தூயவர்கள், புனிதர்கள் என்று அழைக்கப்பட்டார்கள். இன்றைக்கு அதில் பெரிய மாற்றம் ஏற்பட்டிருக்கின்றது.
நான்காம் நூற்றாண்டில், எகிப்தில் வாழ்ந்த இராணுவ வீரரான பசோமியுஸ் (Pachomius) அந்நாட்டில் இருந்த ஒருசில கிறிஸ்தவர்களின் எடுத்துக்காட்டன வாழ்வால் தூண்டப்பட்டு மனம்மாறி, கி.பி. 315 ஆம் ஆண்டு திருமுழுக்குப் பெற்றார். இவர் திருமுழுக்குப் பெற்ற பிறகு தன்னைக் கடவுளுக்கு அர்பணித்து வாழ முடிவுசெய்தார். ஆனால், இவருக்குக் காட்டிற்குச் சென்று, உண்ணாமல், உறங்காமல் கடுந்தவம் மேற்கொள்வதில் விருப்பம் இல்லை. அதற்கு இவர் சொன்ன காரணம் இதுதான்: “காட்டில் தனியாக இருந்துகொண்டு ஒருவரையும் அன்பு செய்யாமல், ஒருவருக்கும் சேவை செய்யாமல் வாழ்வது எப்படித் தூய வாழ்க்கை ஆகும். மக்களோடு இருந்து மக்களுக்காகப் பணிசெய்வதும், ஆண்டவரின் அன்புக்குச் சான்று பகர்ந்து வாழ்வதும் அன்றோ தூய வாழ்க்கை! அப்படிப்பட்ட வாழ்க்கை வாழ்பவர்கள்தான் தூயவர்கள்.”
இதன்பிறகு இவர் இவரும் இவருடைய சீடர்களும் மக்கள் நடுவில் தங்கி, அவர்களுக்குக் கடவுளின் அன்பை எடுத்துச் சொன்னார்கள். இடையிடையே அவர்களுக்கு மக்களிடமிருந்து எதிர்ப்புகளும் துன்பங்களும் வந்தன. ஆனாலும், அவர்கள் அவற்றைப் பொறுத்துக்கொண்டு. ஆண்டவரின் அன்பிற்குச் சான்று பகர்ந்து தூயவர்களாய் வாழ்ந்தார்கள்.
காட்டிற்குச் சென்று கடுந்தவம் புரிவது மட்டும் தூய வாழ்க்கை இல்லை, மக்களோடு, மக்களாக இருந்து, ஆண்டவரின் அன்பிற்குச் சான்று பகர்ந்து வாழ்வதும் தூய வாழ்க்கைதான் என்ற செய்தியை மேலே உள்ள நிகழ்வு நமக்கு உணர்த்துகின்றது. இன்று நாம் வாசிக்கக்கேட்ட இறைவார்த்தை, தூயோர் ஆவதே கடவுளின் திருவுளம் என்கிறது. அது குறித்து நாம் சிந்திப்போம்.
திருவிவிலியப் பின்னணி:
தெசலோனிக்கரிடமிருந்த பரத்தமையைச் சுட்டிக்காட்டிப் பேசும் பவுல், பிற இனத்தார்தான் இப்படி ஒழுக்கக்கேடாக வாழ்வர், தூய வாழ்வுக்கு அழைக்கப்பட்ட நீங்கள் இப்படி வாழக்கூடாது என்கிறார். மேலும் அவர் அவர்களிடம் தூயோர் ஆவதே கடவுளின் திருவுளம் என்கிறார்.
தூய்மை என்பது மேலே இடம்பெறும் நிகழ்வு சொல்வதுபோல தனிமையான வாழ்க்கை வாழ்வது மட்டும்லல, மக்களோடு மக்களாக இருந்து ஆண்டவரின் அன்பிற்குச் சான்று பகர்வதுதான். அந்த வகையில், நம்மையே நாம் தயாரித்து, ஆண்டவரின் வருகைக்காகக் காத்திருப்பதுதான் தூய வாழ்க்கைதான் என்கிறது இன்றைய நற்செய்தி வாசகம். இயேசு சொல்லும் இந்த உவமையில் வரும் ஐவர் மணமகனின் வருகைக்காக ஆயத்தமாக இருக்க, ஐவர் ஆயத்தமில்லாமல் இருக்கின்றார்கள். இதனால் ஆயத்தமில்லாமல் இருந்தவர்கள் திருமண மண்டபத்திற்குள் நுழைய முடியாமல் போய்விடுகின்றார்கள்.
ஆகையால், நாம் தூயவர்களாக வாழ்வோம். அத்தகைய தூய வாழ்க்கையை நாம் ஆண்டவரின் வருகைக்காகக் காத்திருப்பதில், ஆண்டவர்மீது கொண்ட நம்பிக்கையில் வெளிப்படுத்துவோம்.
சிந்தனைக்கு:
 தூயோராய் இருங்கள்; ஏனெனில், உங்கள் கடவுளும் ஆண்டவருமாகிய நான் தூயவர் (லேவி 19: 2).
 கடவுளுக்கு உகந்த, தூய, உயிருள்ள பலியாக உங்களைப் படையுங்கள் (உரோ 12: 1).
 கடவுளின் திருவுளத்திற்ப நாம் தூயோராய் வாழ்வோம்.
இறைவாக்கு:
‘நீங்கள் உங்களைப் புனிதப்படுத்தி, தூயவர் ஆகுங்கள்’ (லேவி 20: 7) என்பார் ஆண்டவர். ஆகையால், நாம் நம்மையே புனிதப்படுத்தி, ஆண்டவரைப் போன்று தூயோராகி, இறையருளை நிறைவாகப் பெறுவோ

Comments are closed.