ஜனவரி 9 : நற்செய்தி வாசகம்

இந்த மறைநூல் வாக்கு இன்று நிறைவேறிற்று.

✠ லூக்கா எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 4: 14-22a

அக்காலத்தில் இயேசு தூய ஆவியின் வல்லமை உடையவராய்க் கலிலேயாவுக்குத் திரும்பிப்போனார். அவரைப் பற்றிய பேச்சு சுற்றுப்புறம் எங்கும் பரவியது. அவர் அவர்களுடைய தொழுகைக் கூடங்களில் கற்பித்து வந்தார். எல்லாரும் அவரைப்பற்றிப் பெருமையாகப் பேசினர். இயேசு தாம் வளர்ந்த ஊராகிய நாசரேத்துக்கு வந்தார். தமது வழக்கத்தின்படி ஓய்வுநாளில் தொழுகைக் கூடத்திற்குச் சென்று வாசிக்க எழுந்தார். இறைவாக்கினர் எசாயாவின் சுருளேடு அவரிடம் கொடுக்கப்பட்டது. அவர் அதைப் பிரித்தபோது கண்ட பகுதியில் இவ்வாறு எழுதியிருந்தது: “ஆண்டவருடைய ஆவி என்மேல் உளது; ஏனெனில், அவர் எனக்கு அருள்பொழிவு செய்துள்ளார். ஏழைகளுக்கு நற்செய்தியை அறிவிக்கவும் சிறைப்பட்டோர் விடுதலை அடைவர், பார்வையற்றோர் பார்வை பெறுவர் என முழக்கமிடவும் ஒடுக்கப்பட்டோரை விடுதலை செய்து அனுப்பவும் ஆண்டவர் அருள்தரும் ஆண்டினை முழக்கமிட்டு அறிவிக்கவும் அவர் என்னை அனுப்பியுள்ளார்.” பின்னர் அந்த ஏட்டைச் சுருட்டி ஏவலரிடம் கொடுத்துவிட்டு அமர்ந்தார். தொழுகைக்கூடத்தில் இருந்தவர்களின் கண்கள் அனைத்தும் அவரையே உற்று நோக்கியிருந்தன. அப்பொழுது அவர் அவர்களை நோக்கி, “நீங்கள் கேட்ட இந்த மறைநூல் வாக்கு இன்று நிறைவேறிற்று” என்றார். அவர் வாயிலிருந்து வந்த அருள்மொழிகளைக் கேட்டு வியப்புற்று, “இவர் யோசேப்பின் மகன் அல்லவா?” எனக் கூறி எல்லாரும் அவரைப் பாராட்டினர்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.
———————————————
லூக்கா 4: 14-22

“தொழுகைக்கூடத்தில் இருந்தவர்களின் கண்கள் அனைத்தும் அவரையே உற்று நோக்கியிருந்தன”

நிகழ்வு

போதிக்கின்றபொழுது ஒருவர் எப்படிப் போதிக்கவேண்டும், யாரைப் பற்றிப் போதிக்கவேண்டும் என்பதற்கு புனித பெர்னார்டு தன்னுடைய வாழ்க்கை அனுபவத்திலிருந்து சொல்லக்கூடிய செய்தி இது.

ஒருமுறை அவர் ஒரு தொழுகைக்கூடத்தில் போதிக்க அழைக்கப்பட்டார். அவர் அங்கு போதித்தபொழுது, தான் எவ்வளவு பெரிய ஆள் என்று தன்னைக் குறித்தே அதிகம் போதித்தார். அவருடைய போதனை முடிந்ததும், அவரிடம் வந்த அந்தத் தொழுகைக்கூடத்தில் இருந்த ஒருசில மெத்தப் படித்த மேதாவிகள் அவரிடம், “உங்களுடைய போதனை மிகவும் அருமையாக இருக்கின்றது… மிகப்பெரிய ஆளான நீங்கள் எங்கள் நடுவில் வந்து போதிப்பது எங்களுக்கு மிகவும் பெருமையாக இருக்கின்றது” என்று அவரைப் புகழ்ந்தார்கள். அவர்கள் அவரை அவ்வாறு புகழ்ந்தது, அவருக்கே ஏதோபோல் இருந்தது.

இதற்கடுத்து வந்த நாளில் அவர் (அதே தொழுகைக்கூடத்தில்) இயேசுவையும் அவருடைய இரக்கத்தையும் முதன்மைப்படுத்திப் போதிக்கத் தொடங்கினார். அவருடைய போதனை முடிந்ததும், அவரிடம் வந்த ஒருசிலர், “இயேசுவையும் அவருடைய அன்பையும் முழுமையாக உணர்ந்துகொள்ளாமல், இத்தனை நாள்களும் நாங்கள் மிகப்பெரிய பாவிகளாக வாழ்ந்துவிட்டோம். இன்றைய நாளில் உங்களுடைய போதனை மிகவும் அருமையாக இருந்தது… அது எங்களுடைய உள்ளத்தைத் தொடுவதாக இருந்தது. இனிமேல் நாங்கள் புது மனிதர்களாக வாழ்வோம்” என்று ஆண்டவரைப் போற்றிப் புகழ்ந்துகொண்டே சென்றார்கள்.

தன்னுடைய வாழ்வில் நடந்த இந்த இரண்டு நிகழ்வுகளையும் குறிப்பிட்டுப் பேசுகின்ற புனித பெர்னார்டு, போதிக்கும் பணியில் ஈடுபட்டிருக்கின்ற ஒவ்வொருவரும் தன்னைப் பற்றியல்ல, இறைவனைப் பற்றியும் அவருடைய அன்பையும் போதிக்கவேண்டும். அப்பொழுதுதான் மிகப்பெரிய அளவில் மனமாற்றம் ஏற்படும்” என்பார்.

ஆம், இறைவனைப் பற்றியும் அவருடைய பேரன்பைப் பற்றியும் போதிக்கின்ற பொழுது, அதனால் மிகப்பெரிய தாக்கம் அல்லது மனமாற்றம் ஏற்படும் என்ற உண்மையை உணர்த்தும் இந்த நிகழ்வு நமது சிந்தனைக்குரியது. நற்செய்தியில் ஆண்டவர் இயேசு தாம் வளர்ந்த ஊராகிய நாசரேத்தில் போதிக்கின்றார். அவருடைய போதனை மக்கள் நடுவில் எத்தகைய தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகின்றது என்பதைக் குறித்து இப்பொழுது நாம் சிந்தித்துப் பார்ப்போம்.

தொழுகைக்கூடங்களில் கற்பித்து வந்த இயேசு

யூதர்களின் சமய வாழ்வில் எருசலேம் திருக்கோயிலை அடுத்து, தொழுகைக்கூடங்கள் முக்கிய இடம் வகித்தன. இவை யூதர்கள் பாபிலோனியர்களால் நாடுகடத்தப்பட்டு, அந்நிய மண்ணில் வாழ்ந்துபொழுது, இறைவனிடம் மன்றாட உருவாகியிருக்கலாம் என்று நம்பப்படுகின்றது. மேலும் பத்து யூதக்குடும்பங்களுக்கு ஒரு தொழுகைக்கூடம் இருந்ததாகும் சொல்லப்படுகின்றது. இந்தத் தொழுகைக்கூடங்களில் ஷெம்மா (Shema) எனப்படும் இறைவார்த்தைப் பகுதிகள் (எண் 15: 37-41; இச 6: 4-9; 11:13-21 வாசிக்கப்பட்டன; அவற்றுக்கு விளக்கமும் அளிக்கப்பட்டன. இந்நிலையில் தூய ஆவியாரின் வல்லமையை உடையவராய் ஊர்கள், நகர்கள்தோறும் போதித்துவந்த இயேசுவைக் குறித்து நாசரேத்தில் இருந்த தொழுகைக்கூடத் தலைவர் கேள்விப்பட்டிருக்கக்கூடும். அதனால் அவர் இயேசுவை தொழுகைக் கூடத்தில் இறைவார்த்தையை வாசித்து, அதற்கு விளக்க அளிக்கச் சொல்லியிருக்கக்கூடும். இயேசு இறைவார்த்தையை வாசித்து, அதற்கு விளக்கம் அளித்தபொழுது, என்ன நடந்தது என்று இப்பொழுது சிந்தித்துப் பார்ப்போம்.

இயேசுவின் போதனையைக் கேட்டு வியந்த மக்கள்

தொழுகைக்கூடத்தில் இயேசு இறைவார்த்தையை வாசித்து, அதற்கு விளக்கம் அளிக்க எழுகையில், இறைவாக்கினர் எசாயாவின் சுருளேடு கொடுக்கப்படுகின்றது. அவர் அதைப் பிரிக்கையில் எசாயா நூல் 61 ஆம் அதிகாரம் இடம்பெறுகின்றது. அந்த அதிகாரத்தில்கூட இயேசு முதல் இரண்டு இறைவார்த்தையை மட்டும் வாசித்துவிட்டு, “நீங்கள் கேட்ட இந்த மறைநூல் வாக்கு இன்று நிறைவேறிற்று” என்கின்றார். இயேசுவின் வாயிலிருந்து வந்த இவ்வார்த்தைகளைக் கேட்டு தொழுகைக்கூடத்திலிருந்தவர்களோ வியந்து போகின்றார்கள். இதற்குப் பிறகு இயேசுவை அவர்கள் ஏற்றுக்கொள்ளாமல் போனது ஒரு பக்கம் இருந்தாலும், அவருடைய போதனைக் கேட்டு அவர்கள் வியப்படைவதற்குக் காரணமாக இருந்தது எது எனத் தெரிந்துகொள்வது நல்லது.

மத்தேயு நற்செய்தி 7:29 இல் இவ்வாறு வாசிக்கின்றோம்: “அவர் மறைநூல் அறிஞரைப் போலன்றி அதிகாரத்தோடு அவர்களுக்குக் கற்பித்தார்.” ஆம், இயேசு இறைவனின் அன்பையும் இரக்கத்தையும் போதித்தார். அவற்றை அதிகாரத்தோடு போதித்தார். அதனால்தான் மக்கள் அவருடைய போதனையைக் கேட்டு வியப்படைந்தார்கள். இயேசு அதிகாரத்தோடு போதிக்கக் காரணம், அவர் மறைநூல் அறிஞர்களைப் போலன்றி (மத் 23:3) வாழ்ந்ததைப் போதித்தார்; போதித்ததையே வாழ்வாக்கினார்.

ஆகையால், நாமும் இயேசுவைப் போன்று போதித்ததை வாழ்வாக்கவேண்டும்; ஆண்டவரின் இரக்கத்தையும் அன்பையும் போதிக்கவேண்டும். அப்பொழுதுதான் நம்முடைய போதனை, நம்முடைய வாழ்க்கை பலருடைய உள்ளத்தைத் தொடும்.

சிந்தனை

‘அவர் சொல்லிலும் செயலிலும் வல்ல இறைவாக்கினராகத் திகழ்ந்தார்’ (லூக் 24: 19) என்பார் லூக்கா நற்செய்தியாளர். ஆகையால், நாம் சொல்லிலும் செயலிலும் வல்லவர்களாகத் திகழ்ந்து, ஆண்டவரின் அன்பை எல்லாருக்கும் எடுத்துரைப்போம். அதன்வழியாக இறையருளை நிறைவாகப் பெறுவோம்.